Toubaski in Lamin
Door: Maja
Blijf op de hoogte en volg maja
28 Oktober 2012 | Gambia, Kololi
Toubaski ( Offerfeest) het grootste feest voor de mensen in Lamin.
Lamin is ook het dorpje waar ik zo graag kom. Het ligt voor mij te ver van Brufut vandaan, maar anders zou ik daar een huisje zoeken.
Een vriendelijk stadje, waar de meeste mensen nog heel basic leven.
Het stadje waar "mijn "kinderen wonen. Tijan, Dibba,Mamouda de kleine Ebrima, die van zijn ouders naar de Arabische school moet, en al zo vaak gevraagd heeft hem daar weg te halen. De tweeling Awa en Adama. De kleine Awa die zón slechte gezondheid heeft Amadou, de belhamel die altijd mijn tas draagt. Er zijn er zoveel en ik ken ze bijna allemaal bij naam.Nog onbedorven door de toeristen.Het stadje waar ik geen Toubab ben maar Maja.
Waar de meeste kinderen van mijn sponsors op school zitten. Het Emanuel mission center. In Lamin kan het leven nog erg hard zijn. Vrouwen die proberen door de was te doen voor iemand anders, door Wonjo ( een soort limonade van wonjobladeren) te maken,hout sprokkelen, of iets anders, een paar dalasi proberen bij te verdienen. Het leven voor de vrouwen daar is niet gemakkelijk.Zoals Isatou tegen me zei." Its not easy Maja".
Waar ik altijd zo hartelijk ontvangen wordt. Waar ik nooit met lege handen wegga, meestal een fles Wonjo of een fles Boabab juice.
Met Toubaski is het gebruikelijk dat aan het eind van de dag de kinderen in hun mooiste kleding de deuren langs gaan om daar wat snoep te ontvangen. Als ik in Nederland ben probeer altijd wat kleine kadootjes te vinden om de kinderen mee blij te maken met Toubaski. Mijn dochter Liesbeth die bij Blokker werkt helpt me vaak mee, om voor weinig geld iets leuks te zoeken.
En dan aan het eind van de middag is het zover. Ik hoef nooit te laten weten dat ik er aan kom. De tam tam gaat me altijd ver vooruit.
Maja is coming, Maja is coming.... En kleinigheidjes van soms maar € 0,50 .... Voor mij het hoogtepunt van Toubaski. Ik heb altijd wel versterking nodig anders wordt ik door al die kinderen finaal onder de voet gelopen. Deze keer had ik veel basball caps en wat kettinkjes in een doosje bij me. Wat waren ze er blij mee....
Als je die gezichtjes zou kunnen zien.....
Lamin is ook het dorpje waar ik zo graag kom. Het ligt voor mij te ver van Brufut vandaan, maar anders zou ik daar een huisje zoeken.
Een vriendelijk stadje, waar de meeste mensen nog heel basic leven.
Het stadje waar "mijn "kinderen wonen. Tijan, Dibba,Mamouda de kleine Ebrima, die van zijn ouders naar de Arabische school moet, en al zo vaak gevraagd heeft hem daar weg te halen. De tweeling Awa en Adama. De kleine Awa die zón slechte gezondheid heeft Amadou, de belhamel die altijd mijn tas draagt. Er zijn er zoveel en ik ken ze bijna allemaal bij naam.Nog onbedorven door de toeristen.Het stadje waar ik geen Toubab ben maar Maja.
Waar de meeste kinderen van mijn sponsors op school zitten. Het Emanuel mission center. In Lamin kan het leven nog erg hard zijn. Vrouwen die proberen door de was te doen voor iemand anders, door Wonjo ( een soort limonade van wonjobladeren) te maken,hout sprokkelen, of iets anders, een paar dalasi proberen bij te verdienen. Het leven voor de vrouwen daar is niet gemakkelijk.Zoals Isatou tegen me zei." Its not easy Maja".
Waar ik altijd zo hartelijk ontvangen wordt. Waar ik nooit met lege handen wegga, meestal een fles Wonjo of een fles Boabab juice.
Met Toubaski is het gebruikelijk dat aan het eind van de dag de kinderen in hun mooiste kleding de deuren langs gaan om daar wat snoep te ontvangen. Als ik in Nederland ben probeer altijd wat kleine kadootjes te vinden om de kinderen mee blij te maken met Toubaski. Mijn dochter Liesbeth die bij Blokker werkt helpt me vaak mee, om voor weinig geld iets leuks te zoeken.
En dan aan het eind van de middag is het zover. Ik hoef nooit te laten weten dat ik er aan kom. De tam tam gaat me altijd ver vooruit.
Maja is coming, Maja is coming.... En kleinigheidjes van soms maar € 0,50 .... Voor mij het hoogtepunt van Toubaski. Ik heb altijd wel versterking nodig anders wordt ik door al die kinderen finaal onder de voet gelopen. Deze keer had ik veel basball caps en wat kettinkjes in een doosje bij me. Wat waren ze er blij mee....
Als je die gezichtjes zou kunnen zien.....
-
29 Oktober 2012 - 08:14
Joke Kentie:
HA DIE MAJA,
IK BEGRIJP HET HEEEEEEEEEEEEEELEMAAL!!!
GAMBIA, WAAR JE SOMS MOET HUILEN MAAR WAAR JE HEEL GELUKKIG KAN ZIJN.!!
BIJNA NIET UIT TE LEGGEN!!
GENIET VAN DE TIJD MAJA, HET IS ZO VOORBIJ.
LIEFS JOKE -
29 Oktober 2012 - 09:23
Anique:
Hai Maja, wat een mooi stukje weer om te lezen, het is te merken dat dit niet je eerste keer meer is dat je er komt. Toen was je soms helemaal van de kaart door sommige gebeurtenissen en nu lijken bepaalde dingen normaler voor je te worden hoewel ze nog steeds schrijnend zijn. ze horen bij Gambia. Veel goede en fijne dagen nog toegewenst daar in jou geliefde 2e land. groetjes Anique -
29 Oktober 2012 - 09:23
Anique:
Hai Maja, wat een mooi stukje weer om te lezen, het is te merken dat dit niet je eerste keer meer is dat je er komt. Toen was je soms helemaal van de kaart door sommige gebeurtenissen en nu lijken bepaalde dingen normaler voor je te worden hoewel ze nog steeds schrijnend zijn. ze horen bij Gambia. Veel goede en fijne dagen nog toegewenst daar in jou geliefde 2e land. groetjes Anique -
29 Oktober 2012 - 11:37
Joyce:
Hoi Maja, wat een leuk verhaaltje weer en wat geweldig om te lezen dat de mensen daar zo geweldig blij zijn met je komst! Jij kunt daar niet mee onopgemerkt voorbij lopen;). En wat mooi om te lezen dat ze daar zo blij zijn met al de kleinste dingen, kunnen een hoop mensen wat van leren!
Geniet van al die mooie dingen! Lieve groet! -
29 Oktober 2012 - 11:37
Joyce:
Hoi Maja, wat een leuk verhaaltje weer en wat geweldig om te lezen dat de mensen daar zo geweldig blij zijn met je komst! Jij kunt daar niet mee onopgemerkt voorbij lopen;). En wat mooi om te lezen dat ze daar zo blij zijn met al de kleinste dingen, kunnen een hoop mensen wat van leren!
Geniet van al die mooie dingen! Lieve groet! -
29 Oktober 2012 - 20:26
Hermine:
Hallo Maja,
Je bent er al weer zo thuis! En wat een prachtige kinderen! Mooi om je verhaal weer te lezen.
Wij gaan hier straks weer schoenendozen vullen voor kinderen zoals jij ontmoet in Gambia.
We kunnen ze wel naar jou sturen, dan kun jij ze daar uitdelen : ). Dat zou wel mooi zijn!
Heel veel goeds gewenst daar, en pas goed op jezelf. Hartelijke groet, Hermine.
-
29 Oktober 2012 - 20:28
Hermine:
Leuk dat je er steeds wat foto's bij zet, het geeft gelijk een beeld bij je verhaal. -
30 Oktober 2012 - 12:39
Henriette Van Der Ley:
Mooi stukje staat er over jou in Gambia in het blad Kraamzorg Maja!!!
-
30 Oktober 2012 - 12:42
Ria Van Rijswijk:
mooi hoor dat we zo mee kunnen kijken. -
30 Oktober 2012 - 12:42
Ria Van Rijswijk:
mooi hoor dat we zo mee kunnen kijken. -
30 Oktober 2012 - 12:42
Ria Van Rijswijk:
mooi hoor dat we zo mee kunnen kijken. -
30 Oktober 2012 - 22:53
Kuni:
Heey,bedankt weer voor dit bericht,heerlijk als kinderen blij zijn met eenvoudige dingen...
Ben wel gezond jaloers
I k kan het me zo indenken......
Geniet ervan !
Groetjes kuni
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
