Van alles wat
Blijf op de hoogte en volg maja
08 April 2014 | Gambia, Kololi
Wat gaan de dagen weer snel voorbij. en wat zitten ze vol. Als ik er op terug kijk weet ik soms niet eens meer wat er allemaal gebeurd is. Laat ik maar bij afgelopen zaterdag beginnen Toen zijn we naar de opening van een nieuw ziekenhuis in Banyaka geweest. Gesponsord door de stichting Elburg helpt Gambia. Wat een prachtig project van deze stichting. De weg naar Banyaka is ontzettend slecht en het is fantastisch dat er nu, en strakjes in het regenseizoen in zón achterafgebied medische hulp voorhanden is.
Zondag gezellig de hele dag naar Lamin geweest. Dankzij de fusie tussen de voetbalclubs van Giessen en Rijswijk mocht ik een tas vol voetbalkleding uitdelen. Vorig jaar was me al door een kennis in Lamin gevraagd om voetbalshirts voor de kinderen. Hij wilde graag met jonge kinderen beginnen om ze de beginselen van het voetballen bij te brengen. En nu met de shirtjes voelen de kinderen zich helemaal geweldig. Wat is er mooier dan dat kinderen op deze manier samen kunnen spelen.Er was een voetbalwedstrijd georganiseersd en ik mag nu de trotse naamdrager zijn van" Maja's Academy". Na een heerlijke lunch door Rugy en Oumy klaargemaakt. , nog even de kleine Tamara verwend met "nieuwe kleertjes"Wat is het toch een lief meisje, en wat wordt ze misbruikt door de familie waar ze gedropt is.
We waren door de voetbalcoach uitgenodigd om na de lunch kennis te maken met zijn vader. Volgens hem was zijn vader meer dan tachtig jaar oud. In Gambia weet men, zeker de oudere generatie, vaak niet hoe oud men is, maar zo te zien klopte dit wel. Maar oh wat een ellende...In een oud huis, op een voddenbaal zat daar een hele oude man. Hij kon zijn huis bijna niet meer uit.Wat een ellende..... Het enige wat ik voor deze man kon doen was hem een warme deken geven, omdat zeker voor oude mensen, de avonden en nachten best wel koud zijn, en er voor zorgen dat er voorlopig weer te eten was. Jullie kunnen je dit echt niet voorstellen...
Vandaag mocht ik de bevalling doen van de kleine Maja. Een hele heftige bevalling van het eerste kindje van een jonge vrouw. Wat was het heftig en wat was het spannend, maar uiteindelijk mocht ik een prachtig klein meisje op de wereld helpen. Maar wat liggen hier toch dood en leven toch dicht bij elkaar. Dat ligt het bij ons natuurlijk ook wel. Maar er kan hier zoveel meer mis gaan dan bij ons. Lieve lezers wat mogen we toch dankbaar zijn dat ons wiegje in onze rijke westerse wereld gestaan heeft.
Zondag gezellig de hele dag naar Lamin geweest. Dankzij de fusie tussen de voetbalclubs van Giessen en Rijswijk mocht ik een tas vol voetbalkleding uitdelen. Vorig jaar was me al door een kennis in Lamin gevraagd om voetbalshirts voor de kinderen. Hij wilde graag met jonge kinderen beginnen om ze de beginselen van het voetballen bij te brengen. En nu met de shirtjes voelen de kinderen zich helemaal geweldig. Wat is er mooier dan dat kinderen op deze manier samen kunnen spelen.Er was een voetbalwedstrijd georganiseersd en ik mag nu de trotse naamdrager zijn van" Maja's Academy". Na een heerlijke lunch door Rugy en Oumy klaargemaakt. , nog even de kleine Tamara verwend met "nieuwe kleertjes"Wat is het toch een lief meisje, en wat wordt ze misbruikt door de familie waar ze gedropt is.
We waren door de voetbalcoach uitgenodigd om na de lunch kennis te maken met zijn vader. Volgens hem was zijn vader meer dan tachtig jaar oud. In Gambia weet men, zeker de oudere generatie, vaak niet hoe oud men is, maar zo te zien klopte dit wel. Maar oh wat een ellende...In een oud huis, op een voddenbaal zat daar een hele oude man. Hij kon zijn huis bijna niet meer uit.Wat een ellende..... Het enige wat ik voor deze man kon doen was hem een warme deken geven, omdat zeker voor oude mensen, de avonden en nachten best wel koud zijn, en er voor zorgen dat er voorlopig weer te eten was. Jullie kunnen je dit echt niet voorstellen...
Vandaag mocht ik de bevalling doen van de kleine Maja. Een hele heftige bevalling van het eerste kindje van een jonge vrouw. Wat was het heftig en wat was het spannend, maar uiteindelijk mocht ik een prachtig klein meisje op de wereld helpen. Maar wat liggen hier toch dood en leven toch dicht bij elkaar. Dat ligt het bij ons natuurlijk ook wel. Maar er kan hier zoveel meer mis gaan dan bij ons. Lieve lezers wat mogen we toch dankbaar zijn dat ons wiegje in onze rijke westerse wereld gestaan heeft.
-
08 April 2014 - 08:06
Joke:
Goedemorgen Maja,
Ik kan me wel voorstellen als je zo bezig bent dat de dagen snel voorbij zijn.
Je hebt er dus ook weer een naamgenootje bij?
Leuk hoor.
Ik lees je berichtjes met plezier, dank je wel.
Veel werk plezier verder en lieve groetjes
Joke -
08 April 2014 - 08:57
Teunie:
Wat een zegen voor veel Gambia(anen) ben jij Maja, ik heb veel respect voor jou en Joost, prachtig ook zoals je belevenissen verwoord, dank je wel voor alles wat je doet. Groetjes uit een regenachtig Andel vandaag -
08 April 2014 - 09:49
Jacqueline:
Hoi t maja en o Joost,
Wat mooi om te lezen weer deze gebeurtenissen in zo een ver land.
Succes nog ,jullie zijn echt kanjers ,en niet alleen daar.
Groetjes van de Fam. Van oosterhout. -
08 April 2014 - 11:25
Jeanne Koops:
En zij mogen blij zijn dat er mensen zijn zoals Jij en Joost. heb heel veel respect voor jullie
Ik beleef veel plezier aan jou berichtjes.
Groetjes Jeanne Koops.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
