muskietennetten

Gisteren even geen Health Center. Samen met Siaki, mijn maatje van de poliocampagne ben ik naar Serrekundagegaan en daar een auto volgeladen met muskietennette. Ik wilde ze wegbrengen naar de allerarmste families die ik tijdens de poliocampagne gezien had.En omdat Siaki in de omgeving woonde waar we aan het werk waren wist hij precies welke compoiunds ik bedoelde.
Ik was ontzettend blij met hem. Op de een of andere manier kom ik steeds weer de juiste personen tegen om me te helpen.
Als we bij een compound aankwamen, ging hij eerst binnen controleren of er daadwerkelijk geen netten aanwezig waren. Dan kwam hij mij halen om de netten te geven. Hij legde heel goed uit hoe belangrijk het is om de netten te gebruiken. Maar omdat de malaria op dit moment zo ontzettend veel slachtoffers maakt is iedereen wel doordrongen van het feit dat ze de netten moeten gebruiken.Hij heeft de mensen die een net gehad hebben ook verteld dat hij terugkomt om te kijken of de netten ook daadwerkelijk gebruikt worden. Zo niet....dan neemt hij ze weer mee.
We kwamen op een compoound dat er aan de buitenkant ook arm uitzag. Maar binnen stond er een flinke t.v. stereo etc. Dus ik heb tegen Siaki gezegd "Als ze een t.v. kunnen kopen kunnen ze ook netten kopen." Dus wegwezen hier.
Maar ook vandaag waren er weer op veel compounds zieken. Het is zoals ze op het moment hier zeggen "Too much" Ook Marie vertelde me dat ze nog nooit zoiets meegemaakt heeft, zoveel zieken.................. Het is ongelooflijk dat wat er hier op dit moment gebeurd er niets over naar buiten komt. Lieve mensen als je dit ziet, ik kan het niet beschrijven.........
Er is hier veel meer hulp nodig, er is hier veel meer geld nodig.....
Het is jammer dat het me niet lukt om foto,s te plaatsen. Die zeggen zoveel meer dan woorden. Maar ik hoop dat ik ook hiervoor weer iemand tegen kom die me hiermee kan helpen.
Vandaag ben ik met Marie op stap geweest. Zij heeft me meegenomen naar een aantal Traditional Birth Assistence en Village Healt Workers.
Dat zijn mensen die vaak in de kleinere dorpjes wonen en getraind zijn om hulp te geven bij bevallingen en eenvoudige medische hulp. Er worden lijsten bijgehouden van hoeveel mensen er bevallen zijn, hoeveel mensen er medische zorg gehad hebben.Deze mensen krijgen hier niets voor betaald. Ze doen dit vrijwillig. En ook dit controleert Marie allemaal.Maar het was een echte survival tocht om die dorpjes te bereiken.Ik denk iedere keer dat ik Gambia nu wel een beetje ken, maar ik blijf me verbazen.