Afgelopen week
Blijf op de hoogte en volg maja
09 November 2012 | Gambia, Kololi
Ik heb afgelopen week geen verslagen geplaatst. De afgelopen week was bijzonder heftig. En ik kan het niet verwoorden. De machteloosheid soms...
Maar ook enorme boosheid..... De desinteresse van sommige verpleegkundige, die hun mobieltje of hun ontbijt belangrijker vinden dan hun patienten. En ik wil hiermee absuluut niet iedereen over 1 kam scheren, want er zijn er veel die wel hart voor hun patienten hebben.
Maar dat er soms mensen op de vloer liggen zonder dat iemand naar ze omkijkt... Dat mensen doodziek weggestuurd worden omdat ze geen indentiteits bewijs bij zich hebben...... Als er om 9.00 uur gestart moet worden en dan terwijl er 60 mensen zitten te wachten, doodleuk om 10.00 beginnen......En dan niet 1 keer, maar meerdere keren. Ik heb dan ook besloten niet meer naar het Health Center in Sukuta te gaan. Ik ben er zo boos geworden, dat moet ik niet meer doen. Het is verspilde energie.
Vrouwen bevallen in Brufut op een ijzeren tafel....En er was niets...alles werd met een vieze lap schoon gemaakt. Dus eerst maar weer een paar dozen, kraammatrasjes en verband weg gebracht.
Maar het lijkt soms dweilen met de kraan open. Dan zijn er gelukkig weer medicijnen en dan loop je hier weer tegenaan....
In Sanyang geweest, ook daar voor een poliopatient een rolstoel gebracht. En dan hoor je dat daar een groot gebied zonder water zit. De eerste levensbehoeften...... alle openbare tabs zijn afgesloten....Alleen mensen met een meter krijgen water. En een meter is voor de meeste mensen onbetaalbaar. Vreselijk...en dat zijn dingen die ik niet kan veranderen. Ik kan hoogstens wat geld geven, zodat ze in ieder geval wat water kunnen kopen. er zijn mensen die zelfs daar geen geld voor hebben.
Wat zijn er veel mensen in Gambia die daadwerkelijk "lijden".
Maar er zijn gelukkig ook positieve dingen te melden.De afgelopen week de mevrouw met lepra opgezocht. Ze is nog steeds zo dankbaar voor haar rolstoel.
Afgelopen week is gestart met het schuurtje van Adema. Alles was gestript, en er gaat begonnen worden met opbouwen.
Vandaag komt de container aan met alle goederen. Dus alles kan weer verdeeld worden. Vanmorgen heb ik Robert en Sanne in Bakau gebracht.
Naar het compound van onze vriend Carl. Een ontzettend arm compound, waar de mensen echt aan het overleven zijn. 5 dozen met kleding daar gebracht. Robert en Sanne.....bedankt. Het was een feest om alles uit te delen. De kinderen kwamen uit alle hoeken en gaten.
Morgen weer naar het strand. ik kijk er weer naar uit. Dibba, Tijan en Maimouda gaan deze keer mee. Ze zijn nog te jong om ook de nacht weg te blijven, dus morgenavond breng ik ze weer terug.
Zo zijn er al weer 3 weken verstreken, met heel veel ups en downs.
Ik kijk er naar uit dat Joost en Andre maandag komen. Eindelijk mensen om me heen waar ik mijn verhaal aan kwijt kan.
Verder wil ik iedereen bedanken voor alle lieve reacties. En ook voor alle reacties op mijn oproep om te sponsoren.
Dat doet me ontzettend goed, en geeft toch weer kracht om door te gaan.
Maar ook enorme boosheid..... De desinteresse van sommige verpleegkundige, die hun mobieltje of hun ontbijt belangrijker vinden dan hun patienten. En ik wil hiermee absuluut niet iedereen over 1 kam scheren, want er zijn er veel die wel hart voor hun patienten hebben.
Maar dat er soms mensen op de vloer liggen zonder dat iemand naar ze omkijkt... Dat mensen doodziek weggestuurd worden omdat ze geen indentiteits bewijs bij zich hebben...... Als er om 9.00 uur gestart moet worden en dan terwijl er 60 mensen zitten te wachten, doodleuk om 10.00 beginnen......En dan niet 1 keer, maar meerdere keren. Ik heb dan ook besloten niet meer naar het Health Center in Sukuta te gaan. Ik ben er zo boos geworden, dat moet ik niet meer doen. Het is verspilde energie.
Vrouwen bevallen in Brufut op een ijzeren tafel....En er was niets...alles werd met een vieze lap schoon gemaakt. Dus eerst maar weer een paar dozen, kraammatrasjes en verband weg gebracht.
Maar het lijkt soms dweilen met de kraan open. Dan zijn er gelukkig weer medicijnen en dan loop je hier weer tegenaan....
In Sanyang geweest, ook daar voor een poliopatient een rolstoel gebracht. En dan hoor je dat daar een groot gebied zonder water zit. De eerste levensbehoeften...... alle openbare tabs zijn afgesloten....Alleen mensen met een meter krijgen water. En een meter is voor de meeste mensen onbetaalbaar. Vreselijk...en dat zijn dingen die ik niet kan veranderen. Ik kan hoogstens wat geld geven, zodat ze in ieder geval wat water kunnen kopen. er zijn mensen die zelfs daar geen geld voor hebben.
Wat zijn er veel mensen in Gambia die daadwerkelijk "lijden".
Maar er zijn gelukkig ook positieve dingen te melden.De afgelopen week de mevrouw met lepra opgezocht. Ze is nog steeds zo dankbaar voor haar rolstoel.
Afgelopen week is gestart met het schuurtje van Adema. Alles was gestript, en er gaat begonnen worden met opbouwen.
Vandaag komt de container aan met alle goederen. Dus alles kan weer verdeeld worden. Vanmorgen heb ik Robert en Sanne in Bakau gebracht.
Naar het compound van onze vriend Carl. Een ontzettend arm compound, waar de mensen echt aan het overleven zijn. 5 dozen met kleding daar gebracht. Robert en Sanne.....bedankt. Het was een feest om alles uit te delen. De kinderen kwamen uit alle hoeken en gaten.
Morgen weer naar het strand. ik kijk er weer naar uit. Dibba, Tijan en Maimouda gaan deze keer mee. Ze zijn nog te jong om ook de nacht weg te blijven, dus morgenavond breng ik ze weer terug.
Zo zijn er al weer 3 weken verstreken, met heel veel ups en downs.
Ik kijk er naar uit dat Joost en Andre maandag komen. Eindelijk mensen om me heen waar ik mijn verhaal aan kwijt kan.
Verder wil ik iedereen bedanken voor alle lieve reacties. En ook voor alle reacties op mijn oproep om te sponsoren.
Dat doet me ontzettend goed, en geeft toch weer kracht om door te gaan.
-
09 November 2012 - 15:55
Joyce:
pffff wat een verhaal weer! Heb hier eigenlijk geen woorden voor en kan je woede heel goed begrijpen, dat mensen een bepaalde mentaliteit kunnen hebben is toch niet te begrijpen! Gelukkig zijn er ook dan ook nog mensen met wel de juiste mentaliteit!
Kan heel goed begrijpen dat je uit kijkt naar de komst van Joost en Andre even je vertrouwde mensen om je heen om je verhaal mee te delen en even je troost te zoeken!
Fijn dat de container er ook weer bijna is! Wat zal jij een hoop mensen weer heel gelukkig gaan maken!
Lieve Maja, laat de mooie momenten een zonnestraal op je dag zijn en geniet zoveel als mogelijk van alle blije gezichten tijdens het uitdelen van de goederen! Ook wens ik je een fijne tijd toe met Joost en Andre geniet ervan! Hou vol, ook al is dat zeker niet altijd mogelijk, ik weet dat je het kunt! x -
09 November 2012 - 16:29
Hermine:
Heej Maja,
Wat een verhaal weer.. ik kan me indenken dat het je boos en verdrietig maakt.
Maar nee, je kunt de mensen/mentaliteit niet zomaar veranderen.
Wél mag je daar heel veel goeds brengen, wél mag je daar laten zien dat wat je brengt uit een goed en liefdevol hart komt. Dat wordt Opgemerkt! Zeker weten! Het is als een klein zaadje dat je daar plant!
Heel veel sterkte gewenst Maja. Ik ben blij voor je dat Joost en André komen.
Lieve groet, Hermine -
09 November 2012 - 20:53
Kuni Blank:
Dag Maja, ik sluit me helemaal bij Hermine aan !!
Maar wat is het tegenstrijdig !
Wij ,Ina,Eike,Petri en ik bereiden onze jubileumavond voor.
Helaas ben je dan nog niet terug.
Wel aan je gedacht hoor, maar was voor allen meest geschikte avond.
Maar wat jij doet is veel belangrijker!
Het Beste, we denken aan je! -
10 November 2012 - 08:57
Joke:
Goedemorgen Maja,
Een levensecht verslag uit Gambia.
Weet zeker dat je niet de enige bent die soms boos wordt, ik ken er meer die dat doen :-)
Het is ook de machteloosheid !!
Gelukkig overwint je drijfkracht om te helpen en dat er mensen zijn die je willen steunen daarin.
Heerlijk dat Joost en Andre komen maandag.
Het weekend voor de boeg enz.
Geniet wat er te genieten valt!!!.
Denk aan je
Joke -
10 November 2012 - 10:01
Stephan En Lettie:
Hoi Maja, Wat kan ik die boosheid van je goed begrijpen. Je wilt iedereen wel toeschreeuwen wat ze moeten doen!! Maar je moet ook leren "loslaten" en doen wat in je vermogen ligt. Jij bent die spreekwoordelijke druppel op de gloeiende plaat! maar die druppel loopt uit tot een vlek!! Nou geniet van de mannen vlg.week en weet je gesteund door heel veel mensen. Hou vol. -
10 November 2012 - 10:04
Mariella:
Hoi Maja,
Ik volg je weer via de reisverslagen en wat zie je weer een hoop ellende. Ik bewonder je moed en kracht om toch steeds weer door te gaan, maar kan ook goed begrijpen dat de moed je soms in de schoenen zakt als je tegen al die ellende niet meer op kunt. Het belangrijkste is dat jij daar werkt met je hart en daar heb ik heel veel respect en bewondering voor! Ieder jaar weet je toch weer heel wat voor elkaar te krijgen. Geniet ook van de mooie momenten. Ik hoop voor je, dat er die nog veel komen, zodat je er toch ook veel voldoening uit kunt halen en kracht om dit vol te houden. Fijn voor je dat Joost maandag komt.
Ik wens jullie nog een fijne tijd en blijf je volgen via de reisverslagen. Heel veel kracht, moed, sterkte, maar natuurlijk ook veel liefde en plezier!
Groeten Mariella Alberts -
10 November 2012 - 11:08
Margriet Van Tilborg:
Dag Marja, Ik ben stil nu ik je verslag weer hebt gelezen, ik begrijp je boosheid, maar de dingen die jij daar nu doet zijn licht puntjes voor die lieve mensen daar, probeer dat steeds voor je te houden als je het moeilijk hebt.......... Gisteravond gezellig een tijd met Joost zitten praten,het was niet heel druk maar heel gezellig en lekkere erwtensoep in een sfeervolle kantine, want wat is het toch mooi geworden. En Joost vertelde dat jullie weer opa en oma gaan worden, heel fijn is dat. Nou lieve Marja nog een paar nachtjes en dan komen Joost en Andre geniet daarvan.
Groeten uit een nat en donker Andel. -
10 November 2012 - 11:36
Lettie Versteeg:
Hoi oma! Wat een leuk nieuws wat zul je je even ver weg gevoeld hebben om dit daar in je eentje te horen,maar ook weer een fantastisch iets om op te teren..en naar uit te kijken.
Ik lees net een verhaal over een vrouw (72) die de Europese prijs heeft gewonnen met haar levensverhaal Ging op haar 40ste naar Afrika om te helpen etc.etc. Het laatste citaat van haar verhaal wil ik je niet onthouden: een Chinees spreekwoord luidt: ALS HET HEEL DONKER IS,GEEFT ZELFS EEN KLEIN KAARSJE HEEL VEEL LICHT !!!
en zij spreekt uit ervaring. ze is nu aangesloten bij de Stichting World-Granny. Jij bent er een!
lieve groeten ook van Steef. doei. -
10 November 2012 - 18:55
Henriette:
Lieve Maja,
Tja we kunnen alleen maar stil zijn door jou verhaal.
Beseffen dat wij het zo goed hebben hier..... en ook dan mopperen we nogal eens om kleine dingen.
Houd je vast aan de dingen die je wel hebt kunnen doen!
Ik wens je veel sterkte en moed toe en hoop dat Andre en Joost je bij kunnen staan zodat je niet alles meer 'alleen' hoeft te dragen>>>
Liefs Henriette -
12 November 2012 - 09:33
Corrie:
goedemorgen lieve maja,je mannetje is onderweg, dat moet je goede doen,je maakt ook wel erh veel mee, en dat in je eentje ,dat maakt het nog extra zwaar,ik krijg steeds meer bewondering voor je,het snerttoernooi was gezellig,maar ik miste jou hoor!!!!,de mannen hebben lekker gegeten vorige week,en lekker bijgepraat,geniet maar van de dagen dat ze bij je zijn,en probeer de accu weer een beetje bij te laden voor de laatste weken,heel veel gr en xxxxxx goof en corrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
