Een beetje vakantie
Blijf op de hoogte en volg maja
20 November 2012 | Gambia, Kololi
Donderdag om half acht richting Georgetown vertrokken.
Keba had een goede auto geregeld. De dag ervoor olie bijgevuld, filters verwisseld. Hij was er klaar voor.
We kwamen bij de ferrie in Banjul aanrijden. We konden gelijk in de rij voor de eerstvolgende boot.
Na twee uur wachten kwam eindelijk de boot in zicht. Maar goed we hadden de tijd.Uiteindelijk moesten we nog een uur wachten omdat er een VIP mee moest. De boot ging echt slow-slow. Uiteindelijk waren we om half een in Barra. rijden maar...Ruim 200 km te gaan.Na pak weg 40 km. een raar geluid in de motor....pruttel, pruttel...Geen beweging meer in te krijgen. Daar stonden we in de snoeihete zon in de middle over nowhere. Na een half uur beraadslaagd te hebben, en nadat er zón 10 mensen onder de motorkap gekeken hadden, besloten wij verder te gaan met het lokale transport. Dat hebben we geweten. Uiteindelijk was het half zes voordat we in Georgetown waren.In een alleraardigst lodge vonden we onderdak. De ontvangst was allerhartelijkst. Nadat alle geldproblemen opgelost waren, doordat we zoveel extra gespendeerd hadden aan transport, werd het tijd voor een Julbrew voor de mannen, en zelfs eentje voor mij. We hadden een hele gezellige avond. De tweepersoonsbedden waren net iets groter dan de twee 1 persoonsbedden, dus maar een keertje gescheiden geslapen. Hier waren we inmiddels wel aan gewend.
Maar, ik ben me werkelijk het apezuur geschrokken. Mijn hele bed zat vol met zwarte insecten.Afijn alles uitgeklopt, mijn muskietennet rond mijn bed gevouwen, en geprobeerd wat te slapen.
De ochtend hebben we in Georgetown doorgebracht. Een plaats waar 2 eeuwen geleden de slaven in afwachting van hun transport opgesloten werden.
Wisten jullie trouwens dat er in totaal 15 miljoen slaven naar Amerika afgevoerd zijn ?
Als je in Georgetownd bent dan besef je pas echt dat het book van Alex Haley "Roots" en de serie van Kinta Kinteh niet zomaar een verhaal is.
ook hier, in Afrika heeft een genocide plaats gevonden. Alleen om de blanke te plezieren.
We hebben voor alle zekerheid de boom van de vrijheid maar aangeraakt. Dit zou geluk brengen. En we moesten immers nog terug naar Kololi....
De terugreis is gelukkig voorspoedig verlopen. Op de ferry nog een school dolfijnen gezien. Grappig....
Zaterdag een dag geluierd aan het strand, en zondag weer een paar kinderen meegenomen. Wat een feest weer...
Keba had een goede auto geregeld. De dag ervoor olie bijgevuld, filters verwisseld. Hij was er klaar voor.
We kwamen bij de ferrie in Banjul aanrijden. We konden gelijk in de rij voor de eerstvolgende boot.
Na twee uur wachten kwam eindelijk de boot in zicht. Maar goed we hadden de tijd.Uiteindelijk moesten we nog een uur wachten omdat er een VIP mee moest. De boot ging echt slow-slow. Uiteindelijk waren we om half een in Barra. rijden maar...Ruim 200 km te gaan.Na pak weg 40 km. een raar geluid in de motor....pruttel, pruttel...Geen beweging meer in te krijgen. Daar stonden we in de snoeihete zon in de middle over nowhere. Na een half uur beraadslaagd te hebben, en nadat er zón 10 mensen onder de motorkap gekeken hadden, besloten wij verder te gaan met het lokale transport. Dat hebben we geweten. Uiteindelijk was het half zes voordat we in Georgetown waren.In een alleraardigst lodge vonden we onderdak. De ontvangst was allerhartelijkst. Nadat alle geldproblemen opgelost waren, doordat we zoveel extra gespendeerd hadden aan transport, werd het tijd voor een Julbrew voor de mannen, en zelfs eentje voor mij. We hadden een hele gezellige avond. De tweepersoonsbedden waren net iets groter dan de twee 1 persoonsbedden, dus maar een keertje gescheiden geslapen. Hier waren we inmiddels wel aan gewend.
Maar, ik ben me werkelijk het apezuur geschrokken. Mijn hele bed zat vol met zwarte insecten.Afijn alles uitgeklopt, mijn muskietennet rond mijn bed gevouwen, en geprobeerd wat te slapen.
De ochtend hebben we in Georgetown doorgebracht. Een plaats waar 2 eeuwen geleden de slaven in afwachting van hun transport opgesloten werden.
Wisten jullie trouwens dat er in totaal 15 miljoen slaven naar Amerika afgevoerd zijn ?
Als je in Georgetownd bent dan besef je pas echt dat het book van Alex Haley "Roots" en de serie van Kinta Kinteh niet zomaar een verhaal is.
ook hier, in Afrika heeft een genocide plaats gevonden. Alleen om de blanke te plezieren.
We hebben voor alle zekerheid de boom van de vrijheid maar aangeraakt. Dit zou geluk brengen. En we moesten immers nog terug naar Kololi....
De terugreis is gelukkig voorspoedig verlopen. Op de ferry nog een school dolfijnen gezien. Grappig....
Zaterdag een dag geluierd aan het strand, en zondag weer een paar kinderen meegenomen. Wat een feest weer...
-
20 November 2012 - 07:13
Kuni:
Mooi! -
20 November 2012 - 08:54
Joke:
Hallo Maja,
Wat een verhaal weer!.
GA JE OOK NOG EEN BOEK SCHRIJVEN ALS JE GEPENSIONEERD BENT?
Gambia heeft dus heel verschillende interesante kanten.
De foto's geven een goed beeld van de pont met al de komende en gaande mensen.
Fijn dat je toch ook nog een paar (vrije) dagen dad :-)
Knuffel en de groetjes aan alle bekenden.
Joke -
20 November 2012 - 14:28
Margriet Van Tilborg:
Hallo Maja. Geduld moet je ook wel hebben in Afrika.Wat een enerverende reis was dat, en dan ook zoveel mensen op die pont.Maar jullie hebben ondanks dat toch wel genoten? En dan nog al die zwarte beestjes eng hoor hebben ze je niet geprikt of zo. Het is hier mooi herfstweer er is al heelveel blad gevallen.Maken joost en Andre het ook goed. De groeten weer uit Andel.
Margriet. -
20 November 2012 - 14:37
Corrie:
Hoi maja,en is de rust weer gekeerd?de mannen weer naar huis ,en wanneer ga jij vakantie houden ,t lijkt me dat je daar wel aan toe bent,endan ook nog even met die boot!!!!!!!!!!!! T jonge wat hebben we het toch luxe hier,gr en tot gauw corrie en goof xxxxxx -
20 November 2012 - 18:00
Teunie Crielaard:
Lieve Maja, eindelijk een berichtje van mij. Zoals je weet zaten wij ook in een verschrikkelijk arm land voor 30 dagen India. Wat kan je dankbaar zijn voor de plaats waar je wiegje heeft gestaan, daar word jij, en daar zijn wij weer heftig mee geconfronteerd.
Fantastich om te lezen hoe jij dat druppeltje op de gloeiende plaat gestalte geeft, ik bewonder je positieve instelling en wat zullen er veel mensen in Gambia blij zijn met dat druppeltje, dat Maja heet. Ik wens je nog een zinvolle tijd toe, ik ga even internet bankieren, goed idee van jou trouwens, ijzer smeden als het heet is!!! Doe je de mannen de groeten, heerlijk dat ze bij je zijn en dat je verhalen en ervaringen kunt delen, geniet ervan en tot slot, Joost en jij van harte gefeliciteerd met het feit dat jullie weer opa en oma worden.
Groeten van Huib en mij. -
20 November 2012 - 18:38
Hermine:
Dag Maja,
Wat een mooi verhaal! Ja, gelukkig stond die boom daar voor de terugweg ;).
Wij zijn vanmorgen weer helemaal op de hoogte gebracht van alle kolven en bijkomende attributen. Kunie zei nog, Maja kan ons beter les geven over hoe ze het in Afrika doen zonder al die attributen.
Hartelijke groet uit Andel. -
20 November 2012 - 18:52
Joyce:
Maja,
Wat een verhaal het lijkt wel een film!! Ondanks alle strubbelingen denk ik dat je er achteraf ook wel om kunt lachen of niet? enne over die pont, ik neem dan toch liever het pontje bij drongelen, daar is het niet zo dringen hihihi.. Fijn dat je even een paar dagen iets anders hebt kunnen doen met de mannen!
Geniet nog even van je laatste weekjes! xxx -
20 November 2012 - 19:56
Elise:
Niet weer van die gekke beestjes meenemen hoor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
