wip-wap
Blijf op de hoogte en volg maja
24 November 2012 | Gambia, Kololi
Als ik hier in Gambia ben lijkt het iedere dag wel of ik op een wip-wap zit. Trieste dingen worden afgewisseld met hele mooie dingen. Elke dag gebeurt er wel iets bijzonders, heel leuk, heel erg triest. Lachen en huilen ligt hier heel dicht bij elkaar.
Ik kwam dinsdag terug van het ziekenhuis. Er zit een mevrouw met een jongetje van ongeveer 4 jaar op me te wachten. Mijn huiseigenaar erbij gehaald om voor me te vertalen. De moeder vertelde me dat het jongetje erg ziek was. Ik heb zijn temperatuur opgemeten, die was bijna 41 graden. Aan haar gevraagd of ze al naar het ziekenhuis geweest was om het jongetje op malaria te laten controleren. Ze vertelde dat ze dat gedaan had en dat de test voor malaria negatief was.Ik heb haar het advies gegeven om het jongetje een paar keer per dag af te spomsen met koud water en haar paracetamol gegeven, en gevraagd wanneer het jongetje de volgende dag nog zo ziek was terug te komen.
De volgende dag was ze er weer. Het jongetje was nog zieker en apatisch, reageerde nergens meer op. Een taxi gebeld en naar Afrimed ( een goede privekliniek bij mij om de hoek) gereden. Na twee uur wachten waren we aan de beurt en ja hoor......positief voor malaria. Dit had geen dag langer mogen duren. Wat de verpleegkundige hier in de ziekenhuizen niet aan hun patienten vertellen, is dat het soms wel twee weken kan duren voordat malaria in het bloed zit. Vandaar dat de test negatief was.
Misschien moest ik wel voor dit ene kleine jongetje naar Gambia.......
Donderdag de scholen van mijn sponsorkinderen in Lamin bezocht. Fijn om te horen dat ze het allemaal goed doen op school. Het werd op de scholen ook wel op prijs gesteld dat er interesse in de kinderen getoond werd. En de kinderen waren helemaal trots dat ik op de school kwam kijken.
Daarna 9 zakken rijst gekocht om bij een aantal gezinnen, waar de nood heel erg hoog was, te brengen.
Maar ja, hoe vervoer je 9 zakken rijst van 50 kg door het losse zand, en door gaten en kuilen ????
De oplossing werd snel aangedragen. Je huurt toch gewoon een donkey kar !! Zo gezegd, zo gedaan...En Maja bovenop de zakken rijst op de donkey kar. Ik voelde me net de koningin, maar arm ezeltje, wat moest die zijn best doen. Uiteindelijk hielpen er nog 3 mensen om de donkey kar te duwen, en dat in een temperatuur van 35 graden..... Maar Maja, werd me gezegd, jij doet zoveel voor ons, we zijn verplicht om je te helpen.
"What goes around comes around".
Ook hier in Gambia heb ik een aantal mensen om me heen waar ik altijd op terug kan vallen. Die me helpen waar ze kunnen. Als ik het even niet meer weet, komt er altijd wel iemand met een oplossing.
Ik ben er van overtuigd, dat ze op mijn pad gestuurd worden.
Vrijdag en zaterdag weer een public holiday. Het moslim Oud en nieuwjaar... Grappig....In de avond verkleden de meisjes zich als jongens en de jongens als meisjes. Ze gaan dan langs de compounds om hun nieuwjaarstractatie op te halen. Een snoepje of wat coins.
Morgen wenst iedereen elkaar een gelukkig nieuwjaar en men vraagt elkaar om vergiffenis voor alle foute dingen die ze gedaan hebben tegenover elkaar. Een mooi begin van het nieuwe jaar toch ????
Dus zaterdag ga ik weer naar Lamin om daar nieuwjaar te wensen.
Kan ik weer bij mijn vriendin Adji gaan eten. Zelf niets hebben, maar wat ze heeft wordt altijd gedeeld. Ze kan van niets toch iets lekkers maken.
En voor mij ??? Altijd de beste stukjes. Het maakt me wel eens beschaamd.
Ik kwam dinsdag terug van het ziekenhuis. Er zit een mevrouw met een jongetje van ongeveer 4 jaar op me te wachten. Mijn huiseigenaar erbij gehaald om voor me te vertalen. De moeder vertelde me dat het jongetje erg ziek was. Ik heb zijn temperatuur opgemeten, die was bijna 41 graden. Aan haar gevraagd of ze al naar het ziekenhuis geweest was om het jongetje op malaria te laten controleren. Ze vertelde dat ze dat gedaan had en dat de test voor malaria negatief was.Ik heb haar het advies gegeven om het jongetje een paar keer per dag af te spomsen met koud water en haar paracetamol gegeven, en gevraagd wanneer het jongetje de volgende dag nog zo ziek was terug te komen.
De volgende dag was ze er weer. Het jongetje was nog zieker en apatisch, reageerde nergens meer op. Een taxi gebeld en naar Afrimed ( een goede privekliniek bij mij om de hoek) gereden. Na twee uur wachten waren we aan de beurt en ja hoor......positief voor malaria. Dit had geen dag langer mogen duren. Wat de verpleegkundige hier in de ziekenhuizen niet aan hun patienten vertellen, is dat het soms wel twee weken kan duren voordat malaria in het bloed zit. Vandaar dat de test negatief was.
Misschien moest ik wel voor dit ene kleine jongetje naar Gambia.......
Donderdag de scholen van mijn sponsorkinderen in Lamin bezocht. Fijn om te horen dat ze het allemaal goed doen op school. Het werd op de scholen ook wel op prijs gesteld dat er interesse in de kinderen getoond werd. En de kinderen waren helemaal trots dat ik op de school kwam kijken.
Daarna 9 zakken rijst gekocht om bij een aantal gezinnen, waar de nood heel erg hoog was, te brengen.
Maar ja, hoe vervoer je 9 zakken rijst van 50 kg door het losse zand, en door gaten en kuilen ????
De oplossing werd snel aangedragen. Je huurt toch gewoon een donkey kar !! Zo gezegd, zo gedaan...En Maja bovenop de zakken rijst op de donkey kar. Ik voelde me net de koningin, maar arm ezeltje, wat moest die zijn best doen. Uiteindelijk hielpen er nog 3 mensen om de donkey kar te duwen, en dat in een temperatuur van 35 graden..... Maar Maja, werd me gezegd, jij doet zoveel voor ons, we zijn verplicht om je te helpen.
"What goes around comes around".
Ook hier in Gambia heb ik een aantal mensen om me heen waar ik altijd op terug kan vallen. Die me helpen waar ze kunnen. Als ik het even niet meer weet, komt er altijd wel iemand met een oplossing.
Ik ben er van overtuigd, dat ze op mijn pad gestuurd worden.
Vrijdag en zaterdag weer een public holiday. Het moslim Oud en nieuwjaar... Grappig....In de avond verkleden de meisjes zich als jongens en de jongens als meisjes. Ze gaan dan langs de compounds om hun nieuwjaarstractatie op te halen. Een snoepje of wat coins.
Morgen wenst iedereen elkaar een gelukkig nieuwjaar en men vraagt elkaar om vergiffenis voor alle foute dingen die ze gedaan hebben tegenover elkaar. Een mooi begin van het nieuwe jaar toch ????
Dus zaterdag ga ik weer naar Lamin om daar nieuwjaar te wensen.
Kan ik weer bij mijn vriendin Adji gaan eten. Zelf niets hebben, maar wat ze heeft wordt altijd gedeeld. Ze kan van niets toch iets lekkers maken.
En voor mij ??? Altijd de beste stukjes. Het maakt me wel eens beschaamd.
-
24 November 2012 - 09:41
Joke,:
Maja je zit op de kar of je de Koningin bent.
Fijn te lezen dat het goed gaat met je.
EN ZEKER WETEN...
JE BENT( OOK ) VOOR DAT JONGENTJE IN GAMBIA !!
Fijn weekend en tot horens
Dikke knuffel:
Joke -
24 November 2012 - 10:44
Joyce:
Lieve Maja,
Wat een mooi verhaal heb je toch weer geschreven. En inderdaad Maja (ook) voor dat jongetje ben jij daar in Gambia! Het heeft zo moeten zijn! Die foto is prachtig en wat straal je! Super om te zien!
Jij bent in Gambia wat een goede artiets in Nederland is.. een Held!
Lieve Maja ga zo door! xxx -
24 November 2012 - 11:46
Marga Koreman:
Hoi Maja
Van dit verslag krijg ik kippevel,wat een geluk dat je daar was.
Ik heb echt bewondering voor je ,hoe je alles doet gewoon geweldig.
Kijk weer uit naar het volgende verslag.
Gr Marga -
24 November 2012 - 11:52
Margriet:
Vanuit een mistig Andel je verhaal gelezen, wat mooi Maja dat jij de juiste beslissing hebt kunnen nemen voor dat jongetje,geweldig dat hij nog op tijd is geholpen. En dan jij op die zakken rijst op de foto, ook weer een hele onderneming,maar veel mensen waren blij dat je hen die rijst kwam brengen, geweldig wat je daar allemaal kan doen.Ik wens je een goed weekend.
Een lieve groet,
Margriet.
-
24 November 2012 - 23:43
Anique:
Lieve Maja, koud krijg ik het van je verhalen, kippevel en warm word ik van binnen door het mooie wat steeds weer in je verhalen doorklinkt. Als mensen bijna niets meer hebben, delen ze het meest zo lijkt het wel. Daar kunnen wij veel van leren. Het ziet er uit alsof je je prima op je plek voelt in het Gambiaanse. Fijn dat je ondanks alle moeilijke dagen ook zoveel blijdschap mag brengen in de levens van deze mensen. Dat jongetje kon ziek worden, omdat jij in de buurt was..... de hulp was nabij, dat heeft zo moeten zijn. Soms sturen engelen ons naar plaatsen waar we het meest nodig zijn. Ik wens je een fijn weekend. lieve groet, Anique -
26 November 2012 - 10:21
Teunie:
Maja wat ben jij goed in wip wappen, zoals jij met vreugde en verdriet omgaat.
Voor mij is het duidelijk, er is Iemand die jou op een prachtige manier gebruikt
om dat druppeltje op die gloeiende plaat te mogen zijn
en dat jij dat op zo,n prachtige geschreven manier met ons wilt delen, super!!!
Sterkte meid met alles, maak er nog een mooi weekje van, het is zo 4 december,
liefs Teunie -
26 November 2012 - 16:49
Marjolaine:
Hoi Maja,Wat heb jij met veel emoties te dealen!Je doet heel goed werk en bent voor veel mensen
een inspitaror.
Ik wens je veel mooie momenten toe in deze laatste week.
groetjes Marjolaine -
26 November 2012 - 21:43
Geraldine:
Lieve Maja,
Wat blijft het toch bijzonder om al je verhalen te lezen. Fijn om te lezen dat je er ook voor dat jongetje kon zijn! We blijven aan je denken en wensen je nog een goede week toe in Gambia. Liefs, fam. Heijblom -
27 November 2012 - 16:24
Annie Vd Velden:
Het was heel leuk om jou ziekehuis te zien je doet heel goed werk fijn dat er zulke mensen zijn die andere mensen wil helpen -
28 November 2012 - 16:35
Ria:
Het moet toch niet gekker worden met jou boven op een ezelskar. Maar het is wel net iets voor jou.
Wat een werk heb je weer verricht en wat een emoties krijg je weer te verwerken.Nog even volhouden dan kun je weer naar je eigen gezin . Groetjes van Jan enRia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
