Er is weer veel gebeurd
Blijf op de hoogte en volg maja
31 Maart 2015 | Gambia, Kololi
Afgelopen weekend de kleine Tamara mee genomen naar Kololi. Ze had een paar flinke wonden in haar gezicht en rond haar oor. Tamara haar engels is nog niet zo goed maar gelukkig was Oumy er zaterdag en via haar kwam ik achter de waarheid. De vrouw van het gezin waarin ze door haar moeder gedumpt is had haar afgeranseld met een stuk ijzerdraad omdat ze nier vlug genoeg klaar was met het schoonmaken van de kookpotten.....Ze heeft bij mij iedere nacht 14 uur geslapen. Maar zondagavond moest ze weer terug. En nog voordat ik me omgedraaid had was ze weer kookpotten aan het schrobben....Je voelt zo machteloos.....Oumy heeft beloofd nogmaals met die vrouw te gaan praten. En echt, als er in oktober niets veranderd is ga ik toch stappen ondernemen.
Daarna de jongens van "mijn "voetbalacademie weer van een nieuwe voetbal voorzien. Ze hebben hier nu paasvakantie dus kunnen ze nu lekker voetballen.
Vandaag weer naar het Hart House geweest waar mijn gehandicapte vriendje Assan op school zit. Voor de komende zeven maanden is het schoolgeld weer betaald. En wat is hij vooruit gegaan !!! Geweldig om te zien. Het was altijd al een vrolijk kereltje, maar zijn praten gaat veel beter, en ze zijn hard met hem aan het werk om hem aan het lopen te krijgen.
Net als altijd liggen vreugde en verdriet weer zo dicht bij elkaar. De onmacht om de omstandigheden voor Tamara te verbeteren en de blijdschap om te zien hoe goed het met Assan gaat.
Een van de jongens die ik ken, Dex, is verdwenen op weg naar Libie, de backway. Ik had het nooit verwacht doen hij dat zou dan. Maar op het moment verdwijnen er veel jongeren op weg naar Libie om vandaar de overtocht te maken naar Italie. Het geeft wel aan hoe hopeloos de omstandigheden hier zijn. Alles achter laten in de hoop op een betere toekomst. Ik zal dan ook nooit nalaten als de backway ter sprake komt, de jongeren te waarschuwen voor de gevaren die de overtocht met zich meebrengt. Hoeveel mensen zijn er al niet verdronken in de middellandse zee op weg naar een betere toekomst ??
De stroomvoorziening hier is op het moment hopeloos. Vaak is er maar een paar uur stroom per dag, meestal in de avond of in nacht. Het valt dan ook niet mee om de mobiele telefoon, laptop aan de praat te houden. En af en toe een keertje eten of douchen bij kaarslicht is wel grappig, maar geloof me als dat iedere avond gebeurd is het echt niet leuk meer. Sta je onder de douche.......oeps, in het donker.
Maar wat er ook gebeurd, het leven is nooit saai hier. Een dag van tevoren inplannen....Vergeet het maar, er gebeuren altijd wel onverwachte dingen. Een agenda hoef je er hier echt niet op na te houden. Maar dat maakt het allemaal ook wel releaxt.
Daarna de jongens van "mijn "voetbalacademie weer van een nieuwe voetbal voorzien. Ze hebben hier nu paasvakantie dus kunnen ze nu lekker voetballen.
Vandaag weer naar het Hart House geweest waar mijn gehandicapte vriendje Assan op school zit. Voor de komende zeven maanden is het schoolgeld weer betaald. En wat is hij vooruit gegaan !!! Geweldig om te zien. Het was altijd al een vrolijk kereltje, maar zijn praten gaat veel beter, en ze zijn hard met hem aan het werk om hem aan het lopen te krijgen.
Net als altijd liggen vreugde en verdriet weer zo dicht bij elkaar. De onmacht om de omstandigheden voor Tamara te verbeteren en de blijdschap om te zien hoe goed het met Assan gaat.
Een van de jongens die ik ken, Dex, is verdwenen op weg naar Libie, de backway. Ik had het nooit verwacht doen hij dat zou dan. Maar op het moment verdwijnen er veel jongeren op weg naar Libie om vandaar de overtocht te maken naar Italie. Het geeft wel aan hoe hopeloos de omstandigheden hier zijn. Alles achter laten in de hoop op een betere toekomst. Ik zal dan ook nooit nalaten als de backway ter sprake komt, de jongeren te waarschuwen voor de gevaren die de overtocht met zich meebrengt. Hoeveel mensen zijn er al niet verdronken in de middellandse zee op weg naar een betere toekomst ??
De stroomvoorziening hier is op het moment hopeloos. Vaak is er maar een paar uur stroom per dag, meestal in de avond of in nacht. Het valt dan ook niet mee om de mobiele telefoon, laptop aan de praat te houden. En af en toe een keertje eten of douchen bij kaarslicht is wel grappig, maar geloof me als dat iedere avond gebeurd is het echt niet leuk meer. Sta je onder de douche.......oeps, in het donker.
Maar wat er ook gebeurd, het leven is nooit saai hier. Een dag van tevoren inplannen....Vergeet het maar, er gebeuren altijd wel onverwachte dingen. Een agenda hoef je er hier echt niet op na te houden. Maar dat maakt het allemaal ook wel releaxt.
-
31 Maart 2015 - 08:52
Joke:
Hey Maja,
Die Tamara, wat een ellende toch!
Hoop dat er inderdaad een ander onderkomen komt voor haar.
Gelukkig zijn de meeste Gambianen gek op kinderen!
Ja, die stroom uitval is ook wat!
Vroeger naar bed, het jammere daarvan .....(weer meer kindjes over 9 maanden)
Wat moet het volk anders??
Zo zie je maar dat Assen het gevonden heeft (dank aan jou!)
En nog meer fijne dingen beleefd gelukkig, zo is het goed vol te houden voor je.
Wil je alle bekenden groeten van me?
Liefs en sterkte;
Joke XXX -
31 Maart 2015 - 13:50
Stephan.:
Zowiezo ligt vreugde en verdriet vlak bij elkaar maar daar ervaar jij dat extra omdat , in onze ogen, daar meer verdriet is dan vreugde.
Even wat anders Maja:
Bij de Zaaier zijn tafeltjes/stoeltjes over. Er zijn er al wat weg maar er staan nog ongeveer 20 setjes. Die moeten weg. Tafeltjes zijn ongeveer 60/65 cm hoog en het blad is ongeveer 50x70 , het onderstel is donker bruin evenals de stoeltjes en het blad is grijs/groen.
Kijk eens rond,misschien is het iets voor daar. Niet te lang wachten want dan kan ik ze reserveren.
Groetjes ook van Lettie. -
02 Oktober 2015 - 13:49
Dorothe / Oma Van Pepijn:
Hallo Maja wil je graag volgen op je volgende reis naar Gambia op 16 okt.
En je reisverslag lezen.
Groetjes Dorothe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
