na 2 weken.
Door: Maja
Blijf op de hoogte en volg maja
05 November 2018 | Gambia, Kololi
We zijn nu ruim twee weken hier. Wat gaat de tijd weer hard. Heel veel hele leuke reacties gehad op mijn televisie optreden. Hey Maja we have seen you on television…..Ik heb zelf de uitzending niet gezien. Ook mijn satelliet werkt werkt niet naar behoren. Alles wat je hier koopt is echt rotzooi. Het werkt niet naar behoren of is snel stuk.
Maar afijn, afgelopen vrijdag weer op pad geweest om medicijnen voor het Brufut Health Center te kopen. Eerst naar de groothandel in Serekunda. Alles moet met de hand uitgerekend en met de hand geteld worden. Niks geen computer… Daarna zelf de medicijnen naar het BrufutHealth Center gebracht. Wat was het weer welkom. Zo net na het regenseizoen zijn heel veel mensen ziek. Er is ook weer heel veel malaria. Het is niet meer zo extreem als een aantal jaren gelden. Sinds er geen plastic meer gebruikt mag worden is ook de malaria afgenomen. De malariamug legt zijn eitjes op vochtige plaatsen. Het water bleef in plastic staan. Maar nog steeds komen er dagelijks patienten binnen met malaria. Zonder behandeling dodelijk en vaak zijn dan toch de kinderen hier de dupe van.
Op zondagmiddag lekker met een groepje kinderen naar het strand geweest. Kinderen die alleen naar school gaan en verder een beetje rond hangen op het compound. Zonder speelgoed, niets om mee te spelen. Hoe bijzonder is het dan dat je een middag naar het strand mag, en dan ook nog een flesje limonade en een patatje krijgt…Heerlijk om al die vrolijke snoetjes te zien.
Maandag heel veel dozen met kleding bij mijn kliniek gebracht. Veel babykleding voor de nieuwgeborenen. De babys worden hier meestal na de geboorte in een doek gewikkeld en thats it…..Hier liggen er geen kasten vol met babykleding klaar. Maar Jahaddy kan weer even vooruit. Nog even doorgesproken wat er nog nodig is. Ze vertelde me dat er door de vrouwen die bevallen, en de escorts vaak dingen als kraamverband en handschoenen gestolen wordt. De handschoenen worden dan gebruikt om in de tuin te werken. Dus besloten om een stevige kast te laten maken die op slot kan.
Jahaddy slaapt tegenwoordig in de kliniek, zodat niet de hele familie wakker wordt als er weer iemand komt om te bevallen. Dus er moet ook een goed bed voor haar komen.
Dus dinsdag op pad naar de timmermand voor de kast en naar de smid om een stevig ijzeren bed te laten maken. Dit kost je dus gewoon een hele dag. Over 25 km. doe je vaak langer dan een uur, zo slecht zijn de wegen.
Woensdag, donderdag en vrijdag op pad geweest om vast een aantal scholen te bezoeken om het schoolgeld te betalen. En weer hetzelfde verhaal, wat kost het allemaal veel tijd.
Vaak ga ik als ik de hele dag zo bezig geweest ben aan het eind van de middag lekker even naar het strand. Even mijn hoofd leeg maken.
Op zaterdag even bij de smid en de timmerman wezen kijken hoe het allemaal verloopt. Waarschijnlijk is maandag of dinsdag alles klaar.
En zondagmiddag weer met wat kids naar het strand. Ik had een paar kinderen bij me, de kleren die ze droegen…. Je kon niet meer zien of het nu een broek of een shirt was wat ze aanhadden.
Soms wordt ik er nog steeds moedeloos en verdrietig van als je ziet onder welke omstandigheden moeten leven. Je zal er maar alleen voor staan met 6 kinderen. Geen inkomen...Ik kan voor eventjes wat verlichting bieden, maar ik moet ook weer terug naar huis…….
Maar gelukkig lukt het me nog steeds om bij heel veel mensen iedere dag een glimlach op het gezicht te toveren, en daar doen we het voor.
Maar afijn, afgelopen vrijdag weer op pad geweest om medicijnen voor het Brufut Health Center te kopen. Eerst naar de groothandel in Serekunda. Alles moet met de hand uitgerekend en met de hand geteld worden. Niks geen computer… Daarna zelf de medicijnen naar het BrufutHealth Center gebracht. Wat was het weer welkom. Zo net na het regenseizoen zijn heel veel mensen ziek. Er is ook weer heel veel malaria. Het is niet meer zo extreem als een aantal jaren gelden. Sinds er geen plastic meer gebruikt mag worden is ook de malaria afgenomen. De malariamug legt zijn eitjes op vochtige plaatsen. Het water bleef in plastic staan. Maar nog steeds komen er dagelijks patienten binnen met malaria. Zonder behandeling dodelijk en vaak zijn dan toch de kinderen hier de dupe van.
Op zondagmiddag lekker met een groepje kinderen naar het strand geweest. Kinderen die alleen naar school gaan en verder een beetje rond hangen op het compound. Zonder speelgoed, niets om mee te spelen. Hoe bijzonder is het dan dat je een middag naar het strand mag, en dan ook nog een flesje limonade en een patatje krijgt…Heerlijk om al die vrolijke snoetjes te zien.
Maandag heel veel dozen met kleding bij mijn kliniek gebracht. Veel babykleding voor de nieuwgeborenen. De babys worden hier meestal na de geboorte in een doek gewikkeld en thats it…..Hier liggen er geen kasten vol met babykleding klaar. Maar Jahaddy kan weer even vooruit. Nog even doorgesproken wat er nog nodig is. Ze vertelde me dat er door de vrouwen die bevallen, en de escorts vaak dingen als kraamverband en handschoenen gestolen wordt. De handschoenen worden dan gebruikt om in de tuin te werken. Dus besloten om een stevige kast te laten maken die op slot kan.
Jahaddy slaapt tegenwoordig in de kliniek, zodat niet de hele familie wakker wordt als er weer iemand komt om te bevallen. Dus er moet ook een goed bed voor haar komen.
Dus dinsdag op pad naar de timmermand voor de kast en naar de smid om een stevig ijzeren bed te laten maken. Dit kost je dus gewoon een hele dag. Over 25 km. doe je vaak langer dan een uur, zo slecht zijn de wegen.
Woensdag, donderdag en vrijdag op pad geweest om vast een aantal scholen te bezoeken om het schoolgeld te betalen. En weer hetzelfde verhaal, wat kost het allemaal veel tijd.
Vaak ga ik als ik de hele dag zo bezig geweest ben aan het eind van de middag lekker even naar het strand. Even mijn hoofd leeg maken.
Op zaterdag even bij de smid en de timmerman wezen kijken hoe het allemaal verloopt. Waarschijnlijk is maandag of dinsdag alles klaar.
En zondagmiddag weer met wat kids naar het strand. Ik had een paar kinderen bij me, de kleren die ze droegen…. Je kon niet meer zien of het nu een broek of een shirt was wat ze aanhadden.
Soms wordt ik er nog steeds moedeloos en verdrietig van als je ziet onder welke omstandigheden moeten leven. Je zal er maar alleen voor staan met 6 kinderen. Geen inkomen...Ik kan voor eventjes wat verlichting bieden, maar ik moet ook weer terug naar huis…….
Maar gelukkig lukt het me nog steeds om bij heel veel mensen iedere dag een glimlach op het gezicht te toveren, en daar doen we het voor.
-
06 November 2018 - 05:18
Hetty Rullens :
Geweldig wat je allemaal weer hebt kunnen doen tot nu toe Maja, Wat zullen de mensen jou dankbaar zijn!! Heel veel succes voor de komende tijd, denk ook aan jezelf meid!! -
06 November 2018 - 06:18
Joke Kentie:
Hey die Maja,
Wat fijn om weer wat te horen van je en je kroost.
Heel veel plezier verder met je bezigheden in Gambia.
Liefs voor allemaal en een knuffel voor jou XXX
Joke -
06 November 2018 - 07:53
Conny Middelkoop:
Hoi Maya, mooi om te lezen weer wat je allemaal doet!!!
En ja, het is een druppel op een gloeiende plaat, maar toch prachtig voor iedereen die dat druppeltje krijgt!!!
Gamaar lekker door zo,
Liefs van Conny en Nico -
12 November 2018 - 08:29
Jessie Ter Meulen:
Beste Maja,
Toevallig kwam ik zojuist bij jouw verslagen terecht. Ik zal zelf februari naar Gambia reizen om stage te lopen in de Tanka Tanka kliniek en probeerde contact met je op te nemen om wat vragen te stellen, maar ik kan nergens een mogelijkheid vinden om je een privé bericht te sturen.
Hoe kan ik je bereiken?
Alvast bedankt!
Jessie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
