Ditjes en datjes
Blijf op de hoogte en volg maja
18 April 2013 | Gambia, Kololi
We zijn vannacht weer thuisgekomen. Door problemen met mijn laptop is het niet gelukt om regelmatig berichten te plaatsen. Maar ik wil jullie toch even bijpraten.
Het is aardig gelukt om vakantie te vieren, maar ik ben toch op de maandagen naar Brufut geweest om daar een handje te helpen. Ik kon deze keer lekker gestructureerd werken met Sargo en Karin. Wat is het toch heerlijk om op deze manier te kunnen werken. Ieder weet wat hij (zij) moet doen. En in no time (4 uur )50 zwangere vrouwen gecontroleerd. De medicijnvoorraad leek redelijk op peil. De vrouwen konden in ieder geval de medicijnen krijgen die nodig waren. Ook zag ik dat er heel veel muskietenetten uitgedeeld werden. Een goede zaak zo vlak voor het regenseizoen.
Vorige week vrijdag gebeurde erop eens heel veel. De vrouw van een van mijn collega's verloor voor de tweede keer een kindje bij de bevalling. Als er een zuurstofapparaat in het ziekenhuis aanwezig geweest was had het kindje het waarschijnlijk wel gehaald. De broer van een van mijn andere collega's was betrokken bij een autoongeluk waarbij 3 doden vielen. Hij was zwaargewond naar Afrimed (een pivekliniek) gebracht. Maar moest daar de volgende dag vertrekken omdat een verblijf in Afrimed voor een gemiddelde gambiaan onbetaalbaar is. Een andere collega wordt in problemen gebracht door iemand anders, en ja dan kan het weken duren voordat zoiets uitgezocht is, en in die periode mag je niet werken en moet je je iedere dag melden op het politieburo. Dit alles gebeurde op dezelfde dag. Heel verdrietig allemaal...
De zondag met 10 van mijn sponsorkinderen in boottrip gemaakt bij Lamin Lodge. Eerst een flesje limonade gedronken, en daarna de boot in. De gids vondt het heel bijzonder dat hij deze keer geen toeristen, maar kinderen uit de omgeving in zijn boot had. Hij heeft er echt een feestje van gemaakt. Er werd gezongen en gedanst op de boot. Prachtig allemaal.
Er kon daarna nog even gezwommen worden, en daarna op naar Rugy en Oumy die heerlijke benachin voor de kinderen gekookt hadden. Er is geen kruimeltje rijst overgebleven. Na voor allemaal nog een glas Wonjo, de lokale limonade, hebben we ze doodmoe thuisgebracht.
Daarna nog even bij de ouders van de kleine Fatou langs geweest, de enige van mijn sponsorkinderen die vandaag ontbrak. Wat was er aan de hand......Haar oma had haar de dag ervoor meegenomen, zonder medeweten van de ouders, en had haar laten besnijden. De regering verbiedt de vrouwenbesnijdenis, maar vooral de oude generatie staat er vaak nog op dat het gebeurt. Vaak worden de meisjes met een smoesje meegenomen, en gebeurt het toch onder bizarre omstandigheden.......
Dinsdag hebben we geluncht bij Kaddy Kaddy, een lokaal restaurant waar je voor minder dan een euro prima kan eten. Bij de ingang zat er aan iedere kant een moeder met een aantal kinderen....te wachten totdat er mensen waren die hun bord niet leegaten....dan kregen zij van de serveerster de restjes.....
Met Marie blijft het gelukkig goed gaan. Het zal waarschijnlijk nog wel even duren voordat ze weer aan het werk kan. Maar op het compound heeft ze de touwtjes weer stevig in handen.
Ondanks alle verdrietige dingen hebben we toch weer genoten van ons verblijf. Genoten van het heerlijke weer, de prachtige mensen, de blijde kindergezichtjes. Ook Yousupha (Joost kunnen ze niet uitspreken) begint al aardig ingeburgerd te raken in het land, waar als vriendelijkheid geld opbracht, de mensen schatrijk zouden zijn.
Het is aardig gelukt om vakantie te vieren, maar ik ben toch op de maandagen naar Brufut geweest om daar een handje te helpen. Ik kon deze keer lekker gestructureerd werken met Sargo en Karin. Wat is het toch heerlijk om op deze manier te kunnen werken. Ieder weet wat hij (zij) moet doen. En in no time (4 uur )50 zwangere vrouwen gecontroleerd. De medicijnvoorraad leek redelijk op peil. De vrouwen konden in ieder geval de medicijnen krijgen die nodig waren. Ook zag ik dat er heel veel muskietenetten uitgedeeld werden. Een goede zaak zo vlak voor het regenseizoen.
Vorige week vrijdag gebeurde erop eens heel veel. De vrouw van een van mijn collega's verloor voor de tweede keer een kindje bij de bevalling. Als er een zuurstofapparaat in het ziekenhuis aanwezig geweest was had het kindje het waarschijnlijk wel gehaald. De broer van een van mijn andere collega's was betrokken bij een autoongeluk waarbij 3 doden vielen. Hij was zwaargewond naar Afrimed (een pivekliniek) gebracht. Maar moest daar de volgende dag vertrekken omdat een verblijf in Afrimed voor een gemiddelde gambiaan onbetaalbaar is. Een andere collega wordt in problemen gebracht door iemand anders, en ja dan kan het weken duren voordat zoiets uitgezocht is, en in die periode mag je niet werken en moet je je iedere dag melden op het politieburo. Dit alles gebeurde op dezelfde dag. Heel verdrietig allemaal...
De zondag met 10 van mijn sponsorkinderen in boottrip gemaakt bij Lamin Lodge. Eerst een flesje limonade gedronken, en daarna de boot in. De gids vondt het heel bijzonder dat hij deze keer geen toeristen, maar kinderen uit de omgeving in zijn boot had. Hij heeft er echt een feestje van gemaakt. Er werd gezongen en gedanst op de boot. Prachtig allemaal.
Er kon daarna nog even gezwommen worden, en daarna op naar Rugy en Oumy die heerlijke benachin voor de kinderen gekookt hadden. Er is geen kruimeltje rijst overgebleven. Na voor allemaal nog een glas Wonjo, de lokale limonade, hebben we ze doodmoe thuisgebracht.
Daarna nog even bij de ouders van de kleine Fatou langs geweest, de enige van mijn sponsorkinderen die vandaag ontbrak. Wat was er aan de hand......Haar oma had haar de dag ervoor meegenomen, zonder medeweten van de ouders, en had haar laten besnijden. De regering verbiedt de vrouwenbesnijdenis, maar vooral de oude generatie staat er vaak nog op dat het gebeurt. Vaak worden de meisjes met een smoesje meegenomen, en gebeurt het toch onder bizarre omstandigheden.......
Dinsdag hebben we geluncht bij Kaddy Kaddy, een lokaal restaurant waar je voor minder dan een euro prima kan eten. Bij de ingang zat er aan iedere kant een moeder met een aantal kinderen....te wachten totdat er mensen waren die hun bord niet leegaten....dan kregen zij van de serveerster de restjes.....
Met Marie blijft het gelukkig goed gaan. Het zal waarschijnlijk nog wel even duren voordat ze weer aan het werk kan. Maar op het compound heeft ze de touwtjes weer stevig in handen.
Ondanks alle verdrietige dingen hebben we toch weer genoten van ons verblijf. Genoten van het heerlijke weer, de prachtige mensen, de blijde kindergezichtjes. Ook Yousupha (Joost kunnen ze niet uitspreken) begint al aardig ingeburgerd te raken in het land, waar als vriendelijkheid geld opbracht, de mensen schatrijk zouden zijn.
-
18 April 2013 - 22:39
Ingrid:
Hoi Maja
Wat een verhalen weer, ik wordt wel nieuwsgierig om het allemaal te mogen zien en er een rieel beeld bij te krijgen!
We zullen het meemaken in oktober, we hebben vandaag geboekt.
Heb er al veel zin in, en zeker om ons kleine meisje Dibba te mogen ontmoeten.
Tot vlug ziens grizzlybeer Ingrid -
18 April 2013 - 22:40
Ingrid:
Moet natuurlijk Greets zijn ! -
19 April 2013 - 08:05
Joke Kentie:
Ha die Maja,
Toch weer veel beleefd!!
Bedankt voor je schrijven, ik ben toch op de hoogte van heel het gebeuren.
Nu weer ff wennen thuis.
Liefs Joke -
19 Juli 2013 - 15:19
Maaike_Graaff:
Beste Maja,
Via een omweg kwam ik op uw site terecht. Ik heb een wat ongebruikelijke vraag: ik zou u graag per email wat vragen stellen over jullie heenreis op 27 maart. Tijdens die vlucht is ook een asielzoeker uitgezet, en we willen graag weten of er mensen zijn die daar iets van hebben gezien. Het kan voor de betreffende man heel belangrijk zijn. Zou u me een bericht kunnen sturen naar onderstaand emailadres of bellen naar onderstaand telefoonnummer (ook als u niets gezien heeft, zodat ik in elk geval weet dat u dit bericht gelezen hebt)? U zou me er een groot plezier mee doen. Alvast heel erg bedankt,
Maaike Graaff
maaikegraaff@vluchtelingendeknel.nl
www.vluchtelingenindeknel.nl
0402569517
-
10 Augustus 2013 - 19:57
Miranda Kuipers:
Beste maja, hier een berichtje van de moeder van Luuk (14-12-12).
Alles gaat hier goed. Luuk is een grote kerel van bijna 8 maanden, 10 kg en 72 cm. Vrolijk en beresterk.
Ik heb een vraag namens een vriendin van mij. Zij heeft een grote doos met allemaal kraamartikelen. Wil jij deze hebben?
Ik verneem graag jouw reactie.
Groetjes miranda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
