B rufut

Nog even een kort verslag over vandaag. Vanmorgen toch maar weer richting brufut gegaan. Ik zou met Karin en Keba ( een van de verpleegkundige ) mee gaan. Heerlijk om te zien dat iedeereen de medicijnen mee kreeg die nodig waren.
Op een geven moment kwam Konko, de officer in charge, dat er een meisje naar Serrekunda gebracht moest worden, haar HB was door de malaria ontzettend laag. Er zat nauwelijks leven meer in het meisje. Het meisje in de ambulance gelegd. Keba zou megaan. Hij zei mocht er geen bloeddonor beschikbaar zijn, dan kan ik altijd nog bloed geven. Ik ben O positief, en dat kan bijna altijd. Dus ik denk laat ik ook maar meegaan. ik ben negatief, dus misschien kan ik dan eventueel bloed geven. Dus met loeiende sirenes dwars door Serrekunda, waar het waanzinnig druk was. Ik was bang dat we het niet meer zouden halen. Aangekomen in het ziekenhuis in Serrekunda bleek daar sinds kort een soort bloedbank te zijn. dus doneren was niet nodig.We hebben het meisje daar achter gelaten, en ik weet niet hoe het verder afgelopen is. Maar Keba vertelde me dat als ze een bloedtransfusie gehad hebben ze meestal snel weer opknappen.
Terug in Brufut konden gelijk de handschoenen aan....Samen met Karin na een voorspoedige bevalling een mooi meisje op de wereld gezet.
Dood en leven, het ligt zo dicht bij elkaar. Maar hier is het verweven met elkaar.
Nu ga ik een paar dagen vrij nemen. Morgen ga ik naar Lamin om daar toubaski te vieren. eerst naar de gebeden en dan Rugy een beetje meehelpen het eten klaar te maken.
Even niet teveel indrukken, eventjes rust in mijn hoofd zien te krijgen.