bed
Blijf op de hoogte en volg maja
30 November 2012 | Gambia, Kololi
Wat een avontuur weer vandaag. Het huisje van Adema zag er prachtig uit. Maar er stond verder nog niets in. Nou zijn ze hier wel gewend om op de vloer te bevallen, maar ik was nog niet helemaal tevreden. Via, via ben ik in kontakt gekomen met Monique Polland. Zij stelde me een ziekenhuisbed beschikbaar.
Dus samen met Assan, de zoon van Marie, op naar Brikama om daar het bed op te halen. Maar het was zón mooi bed. hoog en laag functie. Alles er op en er aan. Met dit geavanceerd bed zou Adema geen raad weten. Dus ter plekke bedacht dat we dit bed naar het kliniekje van Marie zouden brengen, en het veel simpeler bed van Marie naar het huisje van Adema. Het bed was lood en loodzwaar....en het moest bovenop de ambulance van Marie getild worden.
Maar het lukte..ik was nog even bang dat de ambulance beschadigd zou worden, maar het ging allemaal goed.Een monsterrit door het mulle zand en de slechte wegen van Brufut.
Naar het kliniekje van Marie gereden, daar moest het bed weer van de ambulance afgetild worden, het bed van Marie er weer bovenop en op naar het huisje van Adema....
Dat gezicht van haar....ongelooflijk.
Ik werd beloond met tientallen gebeden en een zak sinaasappels.
Volgens mij heb ik het al vaker gezegd...wat ik nodig heb komt hier altijd op mijn pad.Dat is ook mijn wegwijzer dat ik op het goede weg zit Zo bijzonder...
Dus samen met Assan, de zoon van Marie, op naar Brikama om daar het bed op te halen. Maar het was zón mooi bed. hoog en laag functie. Alles er op en er aan. Met dit geavanceerd bed zou Adema geen raad weten. Dus ter plekke bedacht dat we dit bed naar het kliniekje van Marie zouden brengen, en het veel simpeler bed van Marie naar het huisje van Adema. Het bed was lood en loodzwaar....en het moest bovenop de ambulance van Marie getild worden.
Maar het lukte..ik was nog even bang dat de ambulance beschadigd zou worden, maar het ging allemaal goed.Een monsterrit door het mulle zand en de slechte wegen van Brufut.
Naar het kliniekje van Marie gereden, daar moest het bed weer van de ambulance afgetild worden, het bed van Marie er weer bovenop en op naar het huisje van Adema....
Dat gezicht van haar....ongelooflijk.
Ik werd beloond met tientallen gebeden en een zak sinaasappels.
Volgens mij heb ik het al vaker gezegd...wat ik nodig heb komt hier altijd op mijn pad.Dat is ook mijn wegwijzer dat ik op het goede weg zit Zo bijzonder...
-
30 November 2012 - 00:47
Ingrid:
Hoi Majaje krijgt wat je verdiend!!!!!
Ad zit nu op een site van Gambia te kijken
waar jij zoal reist en wat er allemaal te zien is.
Ik heb al veel zin in volgend jaar oktober!
Geef Dibba een hele dikke knuffel van mij!
Veel liefs Ingrid
-
30 November 2012 - 08:09
Joke:
Hey Maja,
Dus toch de laatste loodjes......
Liefs Joke -
30 November 2012 - 09:36
Hermine:
Heej Maja,
Ik moest even wat inhalen met lezen. Maar iedere keer is het weer zo bijzonder wat jij allemaal doet daar, daar vind ik eigenlijk geen woorden voor. Wat een prachtig verhaal weer met dat hoog/laag bed.
Ja, dat moet dan echt op jou pad komen.
Ik wens je een mooi afscheid in Gambia en en een goed weerzien met thuis!!
Hartelijke groet uit Andel, Hermine -
30 November 2012 - 18:18
Joyce:
Wauw Maja!! Wat super allemaal! Dat zijn nog eens mooie momenten voor in de laatste paar dagen!
Dit heeft zo moeten zijn;) Maja ook ik wens jou een heel mooi afscheid in Gambia en een goede veilige terug reis toe! Tot snel! x -
30 November 2012 - 19:54
Teunie:
Wat een mooi verhaal weer Maja, we zullen ze gaan missen.
Maar ik denk dat jij Gambia met haar mooie mensen weer zult gaan missen, een fijne gedachte is denk ik dan, in Andel missen ze je ook.
Dus ik hoop dat je zin hebt om Sinterklaasfeest te gaan vieren met je dierbaren en ik hoop dat Sint jou goed gaat verwennen, want dat heb je verdiend!!!!!
Heel veel sterkte bij het afscheid nemen. want dat zal weer moeilijk zijn.
Goede reis en tot ziens in Andel -
30 November 2012 - 22:17
Ria Van Rijswijk:
Heel bijzonder,echt mooi.
-
30 November 2012 - 23:44
Anique:
Het is een wonderlijke reis geworden he, hele mooie momenten, diep verdrietige momenten, lieve, frustrerende en momenten met veel voldoening. Wat zul je een moeite hebben om je werk daar weer te staken en naar huis terug te keren...maar volgens mij zijn er hele mooie dingen om terug naar toe te gaan he!
Ik wens je nog een paar mooie dagen toe, een veilige thuisreis en een afscheid om nooit te vergeten.
lieve groet, Anique -
06 December 2012 - 15:46
Hanneke:
wouw wat super zeg! dat je dat zo kan regelen en het zal vast een fantastisch zich zijn geweest dat bed bovenop die auto!!
Maar het is wel mooi om te zien dat je na die 6 weken iets helemaal af hebt kunnen krijgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
