Weer thuis

Weer thuis na 6 enerverende weken Gambia. Weinig nieuwsbrieven geplaatst omdat internet me danig in de steek liet.Maar ik ga toch proberen jullie weer een beetje bij te praten. Allereerst natuurlijk mijn kliniek bij Jahaddy. Het loopt daar allemaal goed. Nog steeds komen er jaarlijks tussen de 200 en 300 vrouwen om daar te bevallen En altijd als ik er kom ziet alles er spic en span uit. Ik wordt er iedere keer weer blij van. Yahaddy krijgt van mij nu iedere maand levensmiddelen. Een zak rijst, uien, cooking oil, waspoeder de gewone dagelijkse dingen. Ze doet de bevalligen gratis en er zal toch eten op de plank moeten komen. Ook haar patienten krijgen van haar te eten.
Verder weer heel veel medicijnen voor het Brufut Health Center gekocht. Hoe nodig...
Ongeveer 70 dozen met medische goederen verdeeld onder diverse ziekenhuizen. Vooral spullen voor de kraamafdelingen. Meestal is er helemaal niets, dus het was allemaal weer heel welkom.
Het schoolgeld voor inmiddels 40 kinderen betaald, en er staan weer nieuwe kinderen op de wachtlijst. Met mensen naar het ziekenhuis geweest, waaronder een ernstig zieke vrouw, zonder hulp zou ze niet langer dan een paar maanden geleefd hebben. In totaal heb ik tot nu toe 36 euro aan kosten voor haar betaald. 36 Euro....het verschil tussen leven en dood. Met mensen naar de tandarts geweest, dingen die voor ons doodnormaal zijn.
Mijn kleine gehandicapte vriendje Assan weer opgezocht. Wat gaat het goed met hem..Nog 1 1/2 jaar mag hij in het Hart house blijven en dan ??? Als ik geen oplossing voor hem vindt zal hij waarschijnlijk de straat opgestuurd worden om te bedelen..
Op het Hart housen heb ik een feestmiddag georganiseerd voor de kinderen daar. Een djembee groep met zangers en dansers geregeld. Wat een feest...de afrikaanse muziek zit daar echt wel in de genen. Zelfs de staf danste volop mee. Ik heb Assan verteld dat dit zijn feestje was. Deze middag was hij de koning van het Hart House.
Heel veel kleding weggebracht, de meeste gezinnen kunnen weer even vooruit. Verder veel zakken rijst weggebracht. Voor even zijn de grootste zorgen weg.
De nieuwe regering is nu bijna 2 jaar aan het bewind, maar tot nu toe zijn er weinig tot geen verbeteringen te zien. Ja de mensen hebben vrijheid van meningsuiting, voor ons een groot goed, maar moeilijk voor de mensen hier om er mee om te gaan, het is ze niet geleerd en wordt dan ook vaak gezien dat nu alles maar kan en mag. Er heerst veel onvrede en het lijkt er op dat de harmonie tussen de diverse stammen aan het verminderen is. Ik maak me er best wel zorgen om.
Er wordt nog steeds bijna niets verdient. De medische zorg en het onderwijs zijn tot nu toe absoluut niet vooruit gegaan. Eigenlijk kan dat ook niet na 2 jaar, maar de mensen hier snakken er naar verbeteringen te zien.
Hulp vanuit het rijke westen zal nog heel lang nodig zijn in dit land, en ik hoop nog lang de gezondheid en kracht te hebben om iets voor dit land te mogen betekenen.