strand en het huisje van Adema

Afgelopen zaterdag weer met een paar kinderen naar het strand geweest.
3 kinderen van 4 jaar, voor de eerste keer weg uit hun vertrouwde omgeving.
Dex was bij me zodat hij het een en ander voor me kon vertalen, want deze kinderen spreken nog geen engels. De kleine Fatou, sponsorkindje van Henriette en Jan-Willem, Tijan, sponsorkindje van Hanneke en Dibba het sponsorkindje van Ingrid.
Na wat bij mij gedronken te hebben, richting strand.
Het eerste uur....wat waren ze bang. Z,on grote blauwe waterplas.
Dus ik ben er maar plat op mijn gat bij gaan zitten en van lieverlee werd er toch wat gespetterd, gesprongen en uiteindelijk tranen met tuiten dat ze weer naar huis moesten. Terug in Lamin kregen we een ontzettende hoosbui op ons dak. Dat is voor hier wel hel uitzonderlijk in deze tijd van het jaar.
Zondag lekker met een boek naar het strand geweest, en maandag weer een drukke dag in Brufut, en 's avonds de mannen opgehaald op het vliegveld.
Ze arriveerde 3 kwartier vroeger dan gepland stond, dus ik was maar net op tijd.
Lekker uit eten geweest en heerlijk bijgekletst.
Vandaag (dinsdag) na mijn werk in Tanji nog even bij het huisje van Adema wezen kijken. Wat wordt het mooi.....Een nieuw dak, gestuct en voorzien van een frisse witte laag verf. Het is akllemaal wel op zijn gambiaans, maar het ziet er prima uit. Aankomende week wordt er nog een nieuw raamkozijn ingezet, en gaan er tegels op de vloer. Babocar heeft me beloofd dat het klaar is voordat Joost en Andre vertrekken.
Ik werd hier toch wel heel blij van. Het zijn allemaal geen grote projecten.
Maar ik weet niet of jullie mijn gezegde van afgelopen jaren nog weten "je kunt niet de hele wereld veranderen, maar wel het leven van individuele mensen".