poliocampagne en dagje Lamin

Met de kleine Ebu gaat het goed. Ze krijgt nu een paar keer per dag porrage een soort rijstepap en ik heb een blik melkpoeder gekocht waarvan ze nu 3 flesjes per dag krijgt. Geweldig om dat kleine meisje weer vrolijk te zien spelen.

Vrijdag is de landelijke poliocampagne weer gestart. In heel Gambia wordt ieder kind onder de vijf jaar gevaccineerd tegen polio. Verder krijgen ze allemaal een vitamineshot en een ontwormingskuur. Teams gaan van compound naar compound om de kinderen op te zoeken. Zijn ze gevaccineerd dan wordt hun linker pinknagel zwart gemaakt met een viltstift, zodat ze nooit twee keer gevaccineerd kunnen worden. Een campagne die mede gefinancierd wordt door Unicef. Het lag in de bedoeling om in het ziekenhuis te blijven, waar ook moeders naar toe konden komen om hun kind te laten vaccineren, maar er was weer een groot medicijn tekort, dus dat eerst maar weer opgelost.

Nu ik mijn verhaal zit te schrijven valt de stroom weer eens uit, dus dat wordt vannacht slapen zonder ventilator, en dat is bijna onmogelijk zo warm is het hier, met name door de hoge luchtvochtigheid. Maar leuk hoor, in het donker op je laptop werken, kaarsje ernaast.....dus vergeef me mijn tikfouten.

Vrijdagavond heb ik mijn collega Ingrid met haar dochter Iris opgehaald van het vliegveld. Zij blijven 10 dagen bij me in huis. Vrijdagavond zijn we lekker uit eten geweest, en daarna nog even wat gedronken bij Wild Monkey, waar heerlijk afrikaans entertainment zat. Djembees met Afrikaanse dans. Altijd weer genieten.

Zaterdag heb ik hun meegenomen naar Lamin, waar hun sponsorkindje Dibba woont. Zij stond al op de uitkijk toen we kwamen. Wat was dat toch ontroerend, ik kreeg er een brok van in mijn keel. De vader van Dibba is marabou een traditioneel genezer. Dit is zón bijzondere familie..
Je proeft daar de liefde die ze voor elkaar voelen. En dat is echt heel bijzonder want een Gambiaan laat zijn gevoelens niet ze snel zien. En vaders die met hun kinderen op schoot zitten, die zie je al helemaal niet.
Daarna een rondje gemaakt door het mulle zand van Lamin, om nog een aantal families te bezoeken. Heerlijk geluncht op het compound van Isatou. Die had fishbols gemaakt. een tradiotioneel gerecht van gemalen vis, waar balletjes van gemaakt worden. deze keer leken het wel gehaktballen zo groot, maar het smaakte heerlijk.
Afgeladen met flessen wonjo en baobab juice, grapefruits, citroenen, mint rond vijf weer richting huis gegaan, waarna we nog even wat op het strand gedronken hebben, om alle emoties te laten zakken.

Morgen gaan we weer een aantal kinderen, waaronder Diba, meenemen naar het strand. Dus dat wordt weer een dagje genieten.